معنی نخوت کیش - جستجوی لغت در جدول جو

لغت نامه دهخدا

(نَخْ / نِخْ وَ کَ / کِ)

نخوت پیشه. (ناظم الاطباء)

(نَخْ / نِخْ وَ کَ دَ / دِ)

جای غرور. محل تکبر. پر از تکبر و نخوت:
زین بزرگان که دماغ همه نخوت کده است
نخوتم هست که از جمله بپرسم خبری.
واله هروی (از آنندراج).
رجوع به نخوت شود

(نَخْ / نِخْ وَ شَ / شِ)

بزرگ منش. متکبر. دارای تکبر. خودبین. خودپرست. طالب جاه و جلال. نخوت فروش. (ناظم الاطباء)

خوش عقیده:
شنیدم که یوسف شه خوبکیش
دگرباره اسباط را خواند پیش،
شمسی (یوسف و زلیخا)

بهدین، شیعه، مسلمان
متضاد: بدکیش، بدمذهب، بی دین، ملحد

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما